Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Σαν παραμύθι...

Μιας και πρόσφατα τελείωσαν και φέτος οι πανελλήνιες θέλω να γράψω κάτι που το σκέφτομαι πολλές φορές.

Στην Δευτέρα λυκείου είχα έναν φιλόλογο ο οποίος μας έκανε έκφραση έκθεση. Γλώσσα δηλαδή.
Φυσικά είχα και μια φιλόλογο για πρόσθετο ντοπάρισμα, όπως πολλοί απο μας σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα.

Ο φιλόλογος του σχολείου λοιπόν ανάθεμα αν μας είχε κάνει μάθημα, με την "πανελλαδική" έννοια του μαθήματος τρείς φορές όλες κι όλες. Αντί αυτού ο ανώμαλος άνθρωπος μας απήγγελε (απο μνήμης παρακαλώ) ποιήματα και μας έβαζε να τα γράφουμε, που και που αφήνοντας εμας να γράψουμε τους τελευταίους στίχους.

Μια φορά λοιπόν μας είπε το παρακάτω (αν κάποιος ξέρει ποιου ποιητή είναι τον θερμοπαρακαλώ να μου το πει γιατί δεν το θυμάμαι. Παίζει να είναι του Πολέμη.)

Σαν παραμύθι

Συ που χεις κάλλη για προικιά και χάρες γι αντιπροίκια
Για να πατείς ν ανθίζουνε και τ' άδροσα χαλίκια
Μα που για με μονάχα
Ίσκιον βαρύν εσκόρπισε θανάτου η εμορφιά σου
Άκουσε κάτι που θα πω γυρτός στα γόνατά σου
Σαν παραμύθι τάχα

Της λίμνης η νεράιδα ξωθιά μαρμαροστήθα
που' χε της μαύρης κόλασης στα μαύρα μάτια σπίθα
Γυναίκεια ρούχα εντύθη
Περνά απ' το δάσος το υγρό που τραγουδά ο γκιόνης
και σαν εσέ πεντάμορφη... αγάπη μου θυμώνεις
το λέει το παραμύθι

Φτάνει στην κρίνη του χωριού και κάθεται κι αρχίζει
τα ολόσγουρά της να τραβά μαλλιά και να ξεσχίζει
το κρινομάγουλό της
Και κλαίει τον αρρεβώνα της που έπεσε κι εχάθη
στου πηγαδιού τα ανήλιαγα και στοιχειωμένα βάθη
και τρέμει τον γονιό της

Περνούν διαβάτες γνωστικοί την βλέπουν και τραβούνε
κάπου με δυο γλυκόλογα της ζαχαρογελούνε
και απο δω παν κι άλλοι
περνά κι ο νιός τραγουδιστής μονοχογιός της χήρας
κοιλάρφανο χλωμό παιδί που χε προικιό της μοίρας
μόνο καρδιά μεγάλη

"Λαμπάδα εμπρός στα κάλλη σου και τη ζωή μου ανάβω
πάρε με πάντα κι έχε με της ομορφιάς σου σκλάβο
και δούλο της αγάπης
Τον αρρεβώνα πο χασες, κι ας είναι κι άλλου βγάζω
στα στοιχειωμένα τα νερά, αν είναι δεν τρομάζω
ή δράκος ή αράπης"

Δεν το πε δεν τ' απώσωσε, τον δένει από την μέση
και στο πηγάδι το βαθύ... πες μου κυρά σ' αρέσει
ή ως εδώ να μείνω
Βλέπω τον ύπνο μύνημα στα μάτια σου να στέλει
Μην τον εδιώχνεις... πιότερο τι ταχα να σε μέλει
για μένα η για κείνο.

Το ποίημα αυτό δεν περνά μέρα τα τελευταία δύο χρόνια που να μην το σκέφτομαι. Νομίζω βλέπετε γιατί.

Στην έκφραση έκθεση στην Τρίτη έγραψα 13.1 και 19 και 20 στα άλλα και αυτό όχι γιατί η άλλη φιλόλογος δεν προσπάθησε να με μάθει ή γιατί εγώ δεν διάβαζα. Μάλλον το αντίθετο. Η φιλόλογος έβαζε τα δυνατά της και την ευχαριστώ γι αυτό. Κι εγώ δεν είχα αφήσει άσκηση άλυτη.

Αλλά στον "ίσιο δρόμο του γραψίματος" αυτόν που δεν αρέσει στους εξεταστές, μπήκα από τον άλλο φιλόλογο. Τον περίεργο. Που οι μισοί του τα σούρνανε γιατί τάχα δεν έκανε καλό μάθημα. Και γι αυτό, επειδή δηλαδή δεν έκανε καλό μάθημα, τον ευχαριστώ χίλιες φορές περισσότερο.

Το επόμενο διηγηματάκι βασίζεται κατά μεγάλο βαθμό σε ένα που είχα γράψει στην δευτέρα λυκείου σε μια εργασία που μας είχε βάλει αυτός. Θα το δείτε σύντομα.

6 σχόλια:

Skouliki είπε...

δεν ξερω ποιανου ειναι το ποιημα
το βλεπω και για πρωτη φορα
ειναι ωραιο εχει ςδικιο , ονειροπολο

Raven είπε...

Υπέροχο! Δεν το έχω ξανακούσει, οπότε δεν ξέρω και ποιου είναι... :/

Θα συμφωνήσω στο μπράβο για τον καθηγητή σου. Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι τέτοιοι που ξέφευγαν από στερεότυπα.

Το αβατάρ τέλειο! :)))

Belkar rulez!

ο φιλος του οικονομου είπε...

Στο ίντερνετ δεν έχω καταφέρει να το βρώ... αλλά που θα μου πάει...

Σκουλίκι ο ποιητής μας το άφησε στην μέση όμως το παραμύθι.

Raven όποιον και να ρωτήσω σήμερα από τους παλιούς συμμαθητές λένε τι ωραίος τύπος ήταν ο τάδε... κλπ

Όταν όμως ήταν μαθητές οι μισοί(και όλοι οι καθηγητές) του τα έχωναν.
Ανεύθυνο τον ανέβαζαν τρελό τον κατέβαζαν.
Λες και το να γράψεις 13.2 από το να γράψεις 13.1 μπορεί να επιρεάσει την ζωή σου περισσότερο από αυτό το ποίημα.

ΥΓ: Ή είσαι sexy shoeless god of war ή δεν είσαι...

Ανώνυμος είπε...

Γρυπάρης..."Σαν παραμύθι"

Alma Libre είπε...

Γιαννακόπουλος. 4ο λύκειο γλυφαδας

Καλαμπαλίκα Πηνελόπη είπε...

Είναι του Γρυπάρη , "Σαν Παραμύθι"