Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Όταν και τα βαμπίρ ξεπουλήθηκαν στη νέα τάξη...

"Η νυχτερίδα κρεμάστηκε ανάποδα από το κλαδί τις βελανιδιάς και έριξε το μοχθηρό, γεμάτο κακία, βλέμα της στο εσωτερικό του υπνοδωματίου. Η νεαρή Ανν Ο' Χάρα κοιμόταν ήρεμη στο κρεβάτι της, τυλιγμένη στις μάλλινες κουβέρτες που την προστατευαν από το τσουχτερό κρύο του Χειμώνα που εδώ και μια βδομάδα έκανε πια αισθητή την παρουσία του. "

Απόσπασμα από το βιβλίο μου που θα εκδοθεί στα τέλη του 2029, λίγο πριν τα Χριστούγεννα για να το αγοράσετε στους γνωστούς σας σαν δώρο... ΟΛΟΙ.

Πάσχουμε, πάσχουμε σαν κοινωνία απο μη φαντασιόπληκτους...

Από ανθρώπους, αν μπορούν να χαρακτηριστούν τέτοιοι, που δεν πιστεύουν στην μαγεία. Το διανοείστε;

Οι δράκοι λέει δεν αναπνέουν φωτιά... αλλά από κάτι αδένες στο στόμα τους βγάζουν ένα χημικό που αντιδρά με τον αέρα και αναφλέγεται (reign of fire)

Τα βαμπίρ δεν είναι οι κληρονόμοι του θρύλου του κόμη δράκουλα, αλλά δημιουργούνται πλέον από κάποιον ιό (Blade πχ) που ξέφυγε από κάποιο εργαστήριο μάλλον, το ίδιο και τα ζόμπι (resident evil πχ)

Κύριοι εργαστήρια έχω κάνει πολλά. Ζόμπι δεν έφτιαξα ποτέ (παρότι φιλότιμα προσπάθησα). Τι σας έχει πιάσει και θέλετε να σκοτώσετε την φαντασία μας. Πως θα ζήσω εγώ σε έναν κόσμο γεμάτο φαντάσματα που κανείς δεν τα πιστεύει, ούτε καν τα φιλικά;

6 σχόλια:

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Οι αναρτήσεις σου με γυρνάνε στα παλιά..στην Χαλκιδική σε διακοπές ο αδερφός μου μου έδειχνε τα φώτα απέναντι, σε ένα γειτονικό μέρος και μου έλεγε εκεί είναι τα ζόμπι(από μικρός φανατικός με κάθε ιστορία φαντασίας,τρόμου κλπ)...και εγώ ζητούσα από δικούς μου μετά να πάμε βόλτα στα ζόμπια-ένα ζόμπι πολλά ζόμπια χαχα...Έγινα 20 όταν βρέθηκα με παρέα στο μέρος αυτό με τα πολλά φώτα και θυμάμαι ότι μικρή είχα άλλα στη φαντασία μου για το μέρος αυτό και όχι την αγορά και τα ακριβά ξενοδοχεία αυτής της περιοχής που είδα...Αμάν με την τετράγωνη λογική:)..καλό απόγευμα!!

Ανέμελη Βοσκοπούλα είπε...

Με την ίδια λογική, ο κόμης δράκουλας κάπως πρέπει να έγινε δράκουλας. Είτε κάποιος τον έκανε, είτε πήρε από τη μαμά του και τον μπαμπά του. Πάντως σίγουρα υπήρξε κάποιος πρώτος δράκουλας που κάπως έγινε βαμπίρ.

Αντίστοιχα και με τα φαντάσματα... Κάποιος πεθαίνει, γίνεται φάντασμα.

Οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν εξήγηση για όλα, φανταστικά και μη. Είναι ένας τρόπος αυτοάμυνας, αν καταφέρεις να εξηγήσεις τον κόσμο γύρω σου, τότε ίσως να μην είναι και τόσο τρομακτικός.

Σκέψου όμως και το άλλο, όταν προσπαθείς με κάθε τρόπο να δώσεις επιστημονική χροιά σε μια ιδέα η οποία από τη φύση της είναι παλαβή, πρέπει να σκεφτείς κάτι εξίσου (ή περισσότερο) παλαβό. Και αυτό χρειάζεται φαντασία...

μ είπε...

Δεν είναι μόνο θέμα αυτοάμυνας, αλλά και ικανοποίησης της περιέργειας της ανθρώπινης φύσης.

ΦτΟ, να μη σου πω για τον Σάντα δηλαδή ε;

Φωτεινή Κανάκη είπε...

@Μάνος
Σωστός!!χοχοχο...

ο φιλος του οικονομου είπε...

Μίου... είσαι σίγουρη οτι τα ζόμπια δεν είναι ακόμα εκεί;; Αν θες (έτσι για πείραμα) πήγαινε εκεί που είναι τα ακριβά ξενοδοχεία και δες αυτούς που γυρίζουν μετά το ξενύχτι. Πλάκα θα χει;

Ανέμελη Βοσκοπούλα ο κόμης δράκουλας έκανε συμφωνία με τον διάβολο. Ή όπως πολύ πιο γαμάτα από μένα είπε ο Χιού Τζάκμαν "εντ δεν δε ντέβιλ γκέιβ χιμ γουίνγκς". Δεν είπε οτι ο διάβολος φτερνίστηκε πάνω του και τον κόλλησε γρίπη.

Μάνο είναι τελικά θέμα αυτοϊκανοποίησης...

Ξέρεις τι έγινε όταν ο άνθρωπος στο μέλλον προσπάθησε να εκλογικεύσει το θέμα Santa?
Αυτό

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Σωστά:)))