Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Τι είναι η έμπνευση;

Για ποιόν λόγο γράφει κάποιος;
Αυτό είναι εύκολο. Γράφει γιατί φαντάζεται. Θα μπορούσε να ζωγραφίζει βέβαια ή να συνθέτει ή να σκηνοθετεί ή κι εγώ δεν ξέρω τι. Αλλά θα μπορούσε και να γράφει.

Γιατί φαντάζεται κάποιος;
Φαντάζεται γιατί επιθυμεί. Ή μήπως επιθυμεί επειδή φαντάζεται. Σε κάθε περίπτωση η επιθυμία συνδέεται με την φαντασία.
Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας δεν επιθυμούν και άρα δεν φαντάζονται. Αυτός που φαντάστηκε την εύφορη κοιλάδα όμως είναι ξεκάθαρο τι επιθυμούσε.

Στην εύφορη κοιλάδα επικρατεί μια μόνιμη ικανοποίηση. Κάθε επιθυμία καλύπτεται και όλα φτάνουν για όλους. Τι σκατά εύφορη κοιλάδα θα ήταν αλλιώς. Η ικανοποίηση σκοτώνει την επιθυμία και ο θάνατος της επιθυμίας φέρνει τον μαρασμό της φαντασίας.
Με άλλα λόγια ο άνθρωπος φαντάζεται όταν είναι δυστυχισμένος.

Σκεφτείτε το λίγο. Ο Ρήγας δεν θα έγραφε τον Θούριο αν δεν ήταν δυστυχισμένος από την κατάσταση της Ελλάδας. Ο Πικάσο δεν θα έφτιαχνε την Γκουέρνικα αν δεν του προκαλούσε δυστυχία ο βομβαρδισμός του χωριού. Οι αδερφοί Ράιτ θα κάθονταν στο σαλόνι τους και θα έπαιζαν μπριτζ αν δεν τους ήταν δυσάρεστο να πατάνε στο χώμα...

Πάρτε για παράδειγμα αυτό το ποίημα του στιχάκια με τίτλο "τριώδιο".
(Ελπίζω ο ποιητής να μην δυσαρεστηθεί από το σχόλιό μου)

Άνοιξε το τριώδιο
κι εγώ με μόνο εφόδιο
μια τρέλα στο κεφάλι
Από την κούνια μασκαράς
και ποιητής της συμφοράς
αρλούμπες γράφω πάλι

Στο καρναβάλι της ζωής
μια μάσκα εγώ της προκοπής
δε βρήκα να φορέσω
Ούτε πλουμίδια αστραφτερά
βρήκα να βάλω μια φορά
λίγο κι εγώ ν’ αρέσω

Μ’ ίδια τη φάτσα πάντα ανφάς
(το ‘πα! Απ’ την κούνια μασκαράς)
πάω, πατώ, σκοντάφτω
Και σα να μη μου φτάνει αυτό
με στόμα που χάσκει ανοιχτό
συνέχεια μύγες χάφτω

Και φτύνω ολούθε φτου και φτου
και του κορμιού μου του σκυφτού
τραντάζεται η καμπούρα
Κι από τις μπίρες που ‘χω πιει
καμιά φορά –Πω! Πω! Ντροπή!-
μου φεύγουνε και ούρα

Και πάω…φαντάσου με γκρο πλαν
Καμπουρο-κατρουλο-Δον-Ζουάν
να βήχω και να φτύνω
Και πού και πού (απ’ το βρακί)
καμιά υπερηχητική
πορδή κρυφά ν΄ αφήνω

Για τέτοια ομορφιά μιλώ
κι όλους εσάς, σας προκαλώ
τώρα εδώ να πείτε
Αν ψάξετε όλοι εσείς
μήκη και πλάτη αυτής της γης
τέτοια ομορφιά θα βρείτε;

Προσωπικά θαυμάζω και ζηλεύω πολλές φορές τα ποιήματα που έχει γράψει αυτός ο άνθρωπος. Αλλά νιώθω οτι θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο αν δεν είχε βρεθεί στην ανάγκη να τα γράψει.

Βέβαια δεν θα πει ποτέ κανένας "ο τάδε ποιητής πρέπει να ήταν πολύ δυστυχισμένος για να γράψει αυτό το αριστούργημα". Ακούγεται αντιφατικό. Ίσως απλά τρομάζει. Αντί λοιπόν αυτού θα ειπωθεί "πρέπει να είχε μεγάλη έμπνευση". Ωραία λέξη, δεν ταράζει και τις κυρίες.

Τι είναι δηλαδή αυτό το μαγικό πράγμα που έρχεται από το πουθενά και λέγεται έμπνευση; Τι άλλο από την φαντασία, που γεννάται από μια επιθυμία. Η έμπνευση προκύπτει όταν κάτι σε κάνει αρκετά δυστυχισμένο ωστε να σε βάλει στην διαδικασία να φανταστείς. Τα άλλα, ανάλογα με το ποιός είσαι προκύπτουν μόνα τους. Οι αδερφοί Ράιτ έφτιαξαν αεροπλάνο, ο Ιούλιος Βέρν έγραψε το ταξίδι στην Σελήνη.

Οπότε, αν κάποτε, που βέβαια δεν προβλέπεται σύντομα, δείτε αυτό το blog να βάζει λουκέτο. Θα είναι μια πολύ χαρούμενη μέρα για τον ΦτΟ.

4 σχόλια:

fresco είπε...

“Inspiration in matters of taste will not come twice”

τάδε έφη "Honore de Balzac"

Ανώνυμος είπε...

Δε θα δυσαρεστηθεί.

Σας το εγγυώμαι εγώ

ο φιλος του οικονομου είπε...

Να υποθέσω δηλαδή οτι δεν θα πέσει η Θεία τιμωρία να με κάψει;

(Η θεία Νίτσα μήπως;)

Ανώνυμος είπε...

Τι θα κάνει η Θεία δεν το ξέρω.
Εγώ πάντως όχι.