Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Το ζητούμενο

- Θα βγάλω τα ρούχα μου μισό λεπτό και θα μπω μέσα.

- Όχι, όχι μη βγάλεις τα ρούχα σου σε παρακαλώ.

- Θες να μπω με τα ρούχα εεεεε... Κανένα πρόβλημα.

- Όχι, καλύτερα μην μπεις καθόλου. Εξάλλου σε λίγο θα βγω κι εγώ.

- Ε και τι θες να κάνω;

- Ξέρω γω, κάτσε εκει στην άκρη.

- Γιατί στην άκρη;

- Αν δεν σ αρέσει η άκρη κάτσε όπου θες... Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Μόνο σε παρακαλώ μη μπεις μέσα.

(Πάει κάθεται στην άκρη)
- Ωραία. Και τώρα τι;

- Εεεεεμ. Ξέρεις τι ώρα είναι;

- Έντεκα και μισή

- Ωραία ώρα η έντεκα και μισή... δεν είναι μετά τις δώδεκα αλλά ούτε και σαν την δέκα παρα τέταρτο. Δεν μ' αρέσει καθόλου η δέκα παρα τέταρτο.

- Κάτι μου λέει πως ούτε εγώ σου αρέσω;

- Όχι, κάθε άλλο. Αν πριν από λίγα χρόνια μου έλεγαν οτι θα βρίσκομαι σε ένα τζακούζι σαν αυτό με μια κοπέλα σαν εσένα θα... θα... Δεν ξέρω ακριβώς τι αλλά θα ήταν έντονο.

- Ε τότε γιατί δεν μ' αφήνεις να μπω μέσα;

- Δεν είναι αυτό το ζητούμενο... Πάντως υπάρχει λόγος.

- Και γιατί κάθεσαι εκει μέσα κουλουριασμένος. Το τζακούζι είναι για να χαλαρώνουν οι άνθρωποι.

- Ναι ναι... οι άνθρωποι. Αυτοί δεν ήταν που πέθαιναν από την πανώλη;

- Αυτοί ήταν ναι... αλλά πως σου ρθε τώρα αυτό;

- Η πανώλη δεν σκότωνε και τα ποντίκια;

- Δεν είμαι σίγουρη... Υποθέτω πως ναι... αλλά και πάλι που κολλάνε όλα αυτά;

- Σκέψου άμα πεθαίνανε τα ποντίκια πόσες ροδίτσες στα κλουβιά θα μένανε ακίνητες; Θλιβερο, πολύ θλιβερό.

- Καλά είσαι τρελός. Φεύγω.

- Όχι, όχι σε παρακαλώ... Ορίστε θα βγώ από το τζακούζι.

...

- Ε και τί περιμένεις;

- Να... Μπορείς να γυρίσεις από την άλλη;

- Δεν είναι το πρώτο που θα δω ξέρεις

- Σίγουρα, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

- Καλά, άντε
(γυρίζει την πλάτη)

...

- Τελείωσες, να γυρίσω;

- Όχι, ακόμα περίμενε λίγο

...

- Άντε τελείωνε βαρέθηκα.

- Μισό λεπτό ακόμα

...

- Έτοιμος ή όχι εγώ γυρνάω

- Ε.. δεν έχω βγει από το τζακούζι

(γυρνάει απότομα)
- Μα καλά με δουλεύεις; Γιατί δεν βγήκες;

- Αυτό είναι το ζητούμενο!

- Αυτό είναι το ζητούμενο!!! Πλάκα μου κάνεις;

- Δίκιο έχεις. Πολύ χαζό... πολύ χαζό... δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

- Αυτό ήταν φεύγω.

(βγαίνει απότομα έξω)
-Να κοίτα, βγήκα!

- Είδες δεν ήταν και τόσο δύσκολο!

- Είσαι χαρούμενη τώρα;

- Δεν θα το λεγα. Αλλά καλύτερα να σε βλέπω όρθιο παρά κουλουριασμένο.

- Γιατί δεν είσαι χαρούμενη; Έχεις προβλήματα;

- Δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

- Ναι σωστά. Συγνώμη.

- Ωραία και τώρα που βγήκες τι;

- Εεεεεε μήπως να ξαναμπώ;

- Ούτε να το σκέφτεσαι

- Κρυώνω...

- Άσε την γκρίνια και σκέψου

- Πάλι; Βαρέθηκα.

- Και δεν σου φαίνεται

- Δεν έχεις και πολλά άλλα να κάνεις μέσα σε ένα τζακούζι ξέρεις.

- Τι θα λεγες να σκουπιστείς και να πάμε στην κρεβατοκάμαρα

- Αποκλείεται! Αρνούμαι να γίνω σκεύος ηδονής.

- Χαχα! Έχεις ιδέα για τι πράμα μιλάς;

- Όχι, αλλά το άκουσα στην τηλεόραση και μου άρεσε.

- Μπα! Και τι άλλο άκουσες στην τηλεόραση

- Δεν είναι αυτό το ζητούμενο

- Και τι είναι πια το ζητούμενο;

- Όχι δεν κατάλαβες. Στην τηλεόραση άκουσα "δεν είναι αυτό το ζητούμενο".

(μικρή παύση)

- Ο μόνος λόγος που δεν σε πνίγω αυτή την στιγμή είναι η επαγγελματική δεοντολογία.

13 σχόλια:

Creep είπε...

Χε... ψαγμένη ανάρτηση. ;)
Μπράβο.
Φιλάκια...

ο φιλος του οικονομου είπε...

Ευχαριστώ πολύ... αν και δεν είναι αυτό το ζητούμενο

Tzeve είπε...

ανάμεσα σε τι ιδιότητες ατόμων είναι αυτός ο διάλογος?????

ο φιλος του οικονομου είπε...

Λες αυτό να είναι το ζητούμενο;

Miss Pink είπε...

θέλω να μάθω το ζητούμενο...
ΤΩΡΑ

:ρρρρρ

Ανέμελη Βοσκοπούλα είπε...

Το ζητούμενο ήταν να μας μπερδέψεις.
Και το κατάφερες...

ο φιλος του οικονομου είπε...

Αντί ρε να κάτσετε και να απολαύσετε λίγες ασυναρτησίες που μου ήρθαν πριν με πάρει ο ύπνος σας έφαγαν οι απορίες...

Ποιό είναι το ζητούμενο;
Τι είναι αυτοί που συζητάνε; (Εξωγήινοι που τρέφονται με σχόλια σαν τα παραπάνω)

@Ανέμελη Βοσκοπούλα... Μόνο και μόνο για την απάντηση στο πρώτο επιτυχώς τρολαρισμένο μου τόπικ σου αξίζει το mini cooper που θα πάρεις όταν γίνω πολυεκατομυριούχος.

ο Κυρ Αντρεας είπε...

..πολυ καλο !!ιδιαιτερα η στιγμη που πηγε να φυγει και ξαναγυρισε αφηνει εντονα την αισθηση ,πως οχι μονο ,αυτη η αποφαση ,ειναι αποτελεσμα υποκειμενικης αντιμετωπισης του δραματος,αλλα και μια παραλαγη στις συνηθισμενες και διχως πραγματικη υποσταση ,τακτικες .
Η αναφορα μαλιστα στη τηλεοπτικη επιδραση πανω στη ζωη ,ξεκαθαριζει οριστικα την υποτακτικη σχεση των ατομων απεναντι της,οχι σαν ατομα αλλα σαν ομογενοποιημενη μαζα.
ΥΣ
οσο εχουμε και πινουμε καλα ειναι ,αμα μας τελειωσει να δουμε τι θα κανουμε...

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Μου άρεσε πολύυυυ!!!!!!!!

*α!!είδα το σχόλιο σχετικά με ρίξιμο του δίσκου...εδώ στην Αθήνα στη λέσχη δεν γίνεται αυτό??να σου πέφτει καταλάθος ο δίσκος και να "πέφτει" τρελό χειροκρότημα μετά από όλους τους γύρω σου???Στη θεσνίκη γίνεται αυτό!!!και ενώ τόσες ζημιές έχω στο ιστορικό μου... αυτό δεν το κατάφερα ποτέ!:)

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Άσε με να μπω! :)

http://www.youtube.com/watch?v=D8n9uQrEtpo&feature=related

ο φιλος του οικονομου είπε...

@Κυρ Αντρέας
Ναι, ναι, βέβαια.
Άμα είναι έτσι γουστάρω κι εγώ.

@Μίου
Αααααα έτσι κάνατε εσείς στην Θεσσαλονίκη. Εμείς εδώ δεν είμαστε τόσο χαλαροί. Αμα του πέσει κανενός ο δίσκος τον λιντσάρουμε.

me είπε...

εγω δε καταλαβααααα :(

ο φιλος του οικονομου είπε...

Me θα σε παραπέμπψω στο υστερόγραφο του κυρ Αντρέα

"Όσο έχουμε και πίνουμε καλά είναι, άμα μας τελειώσει να δούμε τι θα κάνουμε"