Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει

-Που είμαστε τώρα;

Δεν είμαι σίγουρος.

-Να σε ρωτήσω;

Πες μου.

-Έχω χάσει κιλά τελευταία;

Όχι απλά πέφτουμε πολλή ώρα και σου φαίνεται.

-Και ανησύχησα προς στιγμήν. Φοβήθηκα πως ήμουν άρρωστος.

Μην φοβάσαι περδίκι είσαι. Τον καλόγερο που μας προσπέρασε πριν λίγο τον είδες;

-Ναι γιατί;

Νομίζω οτι είδα το παλτό μου πάνω του.

-Ποιό εκείνο το καφέ με το λεκέ από κροκόδειλο.

Όχι, το άλλο το μαύρο που χα φορέσει και στην κηδεία του Κώστα.

-Που τονε θυμήθηκες τώρα τον Κώστα. Πηγαίναμε για κυνήγι οι τρείς μας θυμάσαι;

Αν θυμάμαι λέει. Δεν έχανε πάπια για πάπια, αγριογούρουνο για αγριογούρουνο. Τι του ήρθε να πάει να δαγκώσει τον ελέφαντα;

-Ποτέ δεν θα μάθουμε. Ποτε.

Άλλαξε πάλι το σκηνικό ή μου φαίνεται;

-Δεν ξέρω. Σταμάτησα να ασχολούμαι τρείς τέσσερις μέρες πριν.

Τι να σου πω μου φαίνεται έχει γίνει πιο εξπρεσιονιστικό. Δηλαδή αν κοιτάξεις προσεκτικά η διακόσμηση είναι πιο έντονη και τα έπιπλα... έχουν... πως να το πω...

-Ελευθεριακό σχεδιασμό;

Μπράβο ρε συ. Αυτό ακριβώς έψαχνα.

-Θα συμφωνήσω. Οι δαίμονες που απλώνουν τα χέρια τους -*ΣΠΑΦ* ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΟΥ- δίνουν σαφώς πιο τολμηρό στυλ.

Τι να σου πω εμένα μου άρεσε περισσότερο το άλλο... το γούεστερν.

-Ρε συ τι θα γίνει; Πόσο θα διαρκέσει αυτό το πράμα; Αισθάνομαι σαν την Αλίκη που πέφτει στην κουνελότρυπα.

Τα μαθες γι αυτήν έτσι;

-Για πες;

Παντρέυτηκε Κινέζο.

-Α ναι το μαθα. Φοβερός πλακατζής ο τύπος και καλό παιδί.

Ναι ναι. Να ναι καλά και οι δυό τους.


--Με συγχωρείτε! Συγνώμη που διακόπτω. Μήπως ξέρετε που μπορώ να βρω ένα ρολογάδικο εδώ κοντά;

Φυσικά. Περάσαμε ένα στο δρόμο προς τα κάτω πριν έξι εφτά βδομάδες.

-Όχι ρε τι λες. Αυτό ήταν σουβλατζίδικο.

Ωχ! Καλα, έσω χαζέψει. Συγνώμη κύριε δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε

--Καλά καλά δεν πειράζει. Εξάλλου πρέπει να φύγω. Έχω αργήσει σ' ένα ραντεβού.


-Τι περίεργο κουνέλι.