Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Καλή συνέχεια

Σήμερα μαζί σας ο Ιγνάτιος Σκουλίκης στην θέση του ΦΤΟ ο οποίος πολεμάει με την νέμεσή του στον λευκό πύργο.

Συνέχεια από το προηγούμενο ποστ λοιπόν.


Ένας άλλος συχνός τσακωμός που γίνεται στην συνέλευσή μας εκτός από των ΠΑΣΠ/ΔΑΠ με ΕΑΑΚ/ΠΚΣ είναι το οικογενειακό διπλό μεταξύ των τελευταίων.

Μερικές φορές όταν ο κοινός εχθρός δεν κινείται κάπως πρέπει να κρατηθούν σε φόρμα οπότε βγάζουν έξω τις επαναστάσεις τους να τις μετρήσουν και έχουμε τον ίδιο κλασικό τσακωμό.

"Γιατί εσείς δεν έρχεστε με το ΠΑΜΕ που είναι καλά;".
"Γιατί εσείς δεν έρχεστε εκεί που πάμε εμείς που είναι καλύτερα."
Με μοναδικό άξονα να """"πείσουν"""" (όσα εισαγωγικά και να βάλω δεν φτάνουν) τον απέναντι να συστρατευθεί μαζί τους. Δηλαδή να τον καπελώσουν στεγνά.

Αυτά είναι τα ιστορικά στοιχεία. Σε αυτή την συνέλευση παρόλα αυτά η ΠΚΣ κατέβηκε με διαφορετική γραμμή για πρώτη φορά σε πέντε χρόνια. Κατέβηκε και άρχισε να τα χώνει στην όλη διαδικασία που μας αρέσει να λέμε συνέλευση. Βγήκε και είπε οτι αυτό το πράγμα είναι γελοίο και δεν είναι δυνατόν ποτέ να λάβει απόφαση που να βοηθήσει το φοιτητικό κίνημα.

Μπορώ με ασφάλεια να πω οτι όταν εκστομίστηκαν οι λέξεις αυτές από τα χείλη του παλικαριού της ΠΚΣ, η φάτσα μου έγινε σαν αγουροξυπνημένου κυπρίνου που του κλέψανε το πορτοφόλι. "Τι είπε τώρα αυτός" σκέφτηκα και ένας άνεμος αλλαγής έφερε στα ρουθούνια μου τις μυρωδιές της άνοιξης. "Δεν πίστευα οτι θα ξημέρωνε η μέρα αυτή. Πάω να γραφτώ στην ΠΚΣ με αίμα" είπα και γραπώθηκα από το πόδι του.

Και δεν μπορεί να βοηθήσει το φοιτητικό κίνημα γιατί οι αποφάσεις της συνέλευσης είναι ξεκρέμαστες χωρίς κεντρικό φοιτητικό όργανο.
"Με πούλησες καταραμένε! Εγώ έπεσα στα πόδια σου κι εσύ με παράτησες για την πουτάνα την ΕΦΕΕ." Αυτός ήταν ο καημός της ΠΚΣ, η ΕΦΕΕ.

Ναι ρε μαλάκα, φυσικά αυτό που κάνουμε δεν είναι συνέλευση. Και φυσικά δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις που θα βοηθήσουν το φοιτητικό κίνημα. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί όλοι κατεβαίνουν με προκάτ κείμενα για να υπερασπιστούν μια γραμμή, για να μην βάλουν νερό στο κρασί τους, για να μην ακούσουν κανέναν, για να φωνάξουν με την ψυχή τους και για να πάνε στο τέλος σπίτι τους όλοι νικητές (με πρώτο παράδειγμα εσένα σήμερα). Γι αυτό δεν μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΦΕΕ.

Φυσικά μετά την ομιλία του ΠΚΣίτη που κατόπιν αποχώρησε από την συνέλευση πήρε με την μία το μικρόφωνο ο ΕΑΑΚίτης και είπε με λίγα λόγια.

"Ξεχάστε αμέσως όσα σας είπε αυτό το σιχαμένο υπόλοιπο της χαμένης 10ετίας. Έχουμε επίσημες στατιστικές που αποδεικνύουν οτι έχουμε περισσότερους σπόρους, ψίχουλα και κλαδάκια από ποτέ άλλοτε"

Λέανδρος Χωματερή σελίδα 22

Και βέβαια αυτό θα έλεγε γιατί οοοοοοοοοοοοοοοοοολο αυτό το πανηγύρι ντυμένο γενική συνέλευση είναι το καταδικό του μαγαζάκι το οποίο το ανοίγει όποτε θέλει, μπαίνει μέσα και παίρνει νομιμοποίηση ως "εκπρόσωπος του φοιτητικού συλλόγου" (των τριακοσίων δλδ).
Δεν μπορείς λοιπόν να έρχεσαι εσύ και να του προσβάλεις το σπίτι, που είναι οι τρόποι σου κύριε;

Αυτά...

Άμα δεν υποχρεωθούν ΟΛΟΙ όσοι αναφέρθηκαν να υπακούσουν σε κάποιους κανόνες και να δείξουν το στοιχειώδη σεβασμό απέναντι στην διαδικασία την οποία καπηλεύονται τόσα χρόνια. Ούτε γενική συνέλευση θα έχει ο σύλλογος, ούτε οποιαδήποτε φωνή να ορθώσει για ότι του έρχεται.

Καλή συνέχεια.

5 σχόλια:

Estella είπε...

Καλά τα καραγκιοζιλίκια συμβαίνουν σε όλες τις σχολές μη το ψάχνεις. Που είπαμε οτι σπουδάζεις; Πάντως ορισμένες παρατάξεις είναι πραγματικά pain in the ass :P Χαιρετώ και τα ξαναλέμε σύντομα. Για να κερδίσω και το υπόλοιπο σώμα. Το κεφάλι δε μ έφτασε. Ξες εσυ. :P

ο φιλος του οικονομου είπε...

Τα καραγκιοζιλίκια συμβαίνουν. Το ερώτημα όμως παραμένει. Αξίζει να δώσεις μια καλή παράσταση στην έδρα τους; (αν μη τι άλλο, για το γαμώτο)

Το κλειδί της επιτυχίας είναι η υπομονή και η αποταμίευση. Πρώτα πήρες το κεφάλι, στον επόμενο διαγωνισμό μπούτι, σπάλα ή καμια συκωταριά, ποιος ξέρει;
Λίγο λίγο θα με μαζέψεις όλο.

ΥΓ: Σπουδάζω εδώ στους ηλεκτρολόγους. Και είμαι καλα.

Estella είπε...

Εξαρτάται βασικά... Έχει να κάνει μια καλή παράσταση απο τους θεατές; Γιατί τότε νομίζω τα πράγματα περιπλέκονται... Ώρες ώρες τους βαριέμαι, ώρες ώρες θέλω να τους μπερδέψω τα χρώματα και να τους χαλάσω τα μικρόφωνα. Έτσι να δω αν θα φωνάζουν ακόμα ή θα μπερδευτούν και οι ίδιοι...

Νομίζω το συγκεκριμένο κλειδί ταιριάζει σε πολλές κλειδαριές. ;)
Χμμμ αν πρόκειται για σένα δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να σε δώ τεμαχισμένο. Όχι τουλάχιστον μέχρι να σε δω να στραγγίζεις το μυαλό σου στο blog... :D

(Ακριβώς. Να σε χρησιμοποιήσω θέλω :P :P :P)

ο φιλος του οικονομου είπε...

Τι είναι μια παράσταση χωρίς θεατές;
Το ζήτημα είναι να αλληλεπιδράσεις με το ακροατήριο. Διαφορετικά είναι απλά ένας εσωτερικός μονόλογος.


Αυτό που λες είναι μια πρόκληση για σένα. Θες να με χρησιμοποιήσεις αλλά για να το κάνεις αυτό θα πρέπει πρώτα να βρεις μια χρήση για μένα.

Estella είπε...

Σίγουρα έχεις δίκιο σ αυτό. Αλλά αν έχεις απέναντί σου πρόβατα δε θ αρχίσεις να βελάζεις;

Σε χρησιμοποιώ σαν την μικρή πικρο-σατιρική (ναι υπάρχει αυτη η λέξη και έχω copyright ok?) μου πρέζα. :)

Οπότε μη διαμελιστείς ακόμα. Χαιρετώ.