Πήγα που λέτε και φέτος στην πρώτη συνέλευση της σχολής έτσι για να διαβάσω κανα πλαίσιο να ακούσω καμια μαλακία και γενικά για την πλάκα της υπόθεσης. Ο κλασικός λίγος κόσμος συν τους πρωτοετείς, 300 μέλλοντα της Ελλάδας το πολύ. Και είναι φαίνεται γραφτό στους Έλληνες όταν πιάνουν τον μαγικό αριθμό 300 να πέφτει το IQ τους κάτω από 3 ρε γαμώτο (και ενίοτε να βγάζουν κοιλιακούς και στα αυτιά).
Αφού είχαν μιλήσει πρώτα αυτοί που δεν τους ακούει κανείς βγήκε να μιλήσει και ο πασπίτης, κι εδώ νομίζω αξίζει να γίνει μια παρένθεση.
Κάθε κυβέρνηση που έχει περάσει από αυτή την χώρα όσα χρόνια μπορώ να θυμηθώ την έχει βλάψει εξόφθαλμα. Όταν λοιπόν ο εκπρόσωπος της εκάστοτε κυβερνητικής παράταξης καλείται να μιλήσει σε μια Εαακοκρατούμενη συνέλευση(σαν την δικιά μας), αυτό που ουσιαστηκά κάνει είναι να εκτελεί μια εντεταλμένη υπηρεσία. Πρέπει να βγει να πει πέντε προπαρασκευασμένες μαλακίες και μετά να υπερασπιστεί για όση ώρα τον ρωτάνε οι απο κάτω ένα παράδοξο.
Ποιό είναι αυτό; "Βλέπω οτι η κυβέρνηση κάνει κακό στην χώρα. Αλλά συνεχίζω να την στηρίζω."
Φυσικά δεν μπορεί να υπερασπιστεί κάτι τέτοιο για πάνω από πέντε λεπτά (ούτε αυτός ούτε κανένας) οπότε το πράμα καταλήγει σε μορφήματα τύπου "άλλο ΠΑΣΠ άλλο ΠΑΣΟΚ".
Αυτό ακριβώς έγινε λοιπόν και σε αυτή την συνέλευση όπως και σε τόσες προηγούμενες με τον κακόμοιρο τον Πασπίτη τον οποίο έχω αρχίσει να τον λυπάμαι.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση(δεν σας κοίμισα ως τώρα;) είναι οτι μιας και αυτή ήταν η πρώτη συνέλευση του έτους ήταν φυσικά γεμάτη πρωτοετείς. Κάθε χρόνο λίγοι παίρνουν το θάρρος και το μικρόφωνο και λένε δυο τρία πράγματα, τα οποία επειδή δεν έχουν περάσει ακόμα από το σύστημα των παρατάξεων είναι αυθεντικά και αξίζει να τα ακούσεις.
Κατά την διάρκεια λοιπόν της δημόσιας εκτέλεσης του Πασπίτη πήρε μια πρωτοετίνα το μικρόφωνο και είπε εν συντομία το εξής.
"Δεν είναι δυνατόν εν μέσω οικονομικής κρίσης και ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει πετσοκόψει μισθούς και συντάξεις να χαλάει λεφτά η ΠΑΣΠ για να κάνει πάρτυ."
Η κοπέλα είχε λέγειν, τα έχωνε και στον κακομοίρη, το πλήθος από κάτω είχε ενθουσιαστεί και τότε έφτασε "το κατηγορώ" στην κορύφωση.
"Δεν αντέχω την ΜΠΟΥΡΖΟΥΑΖΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ!!!" Τι ήταν να το πει αυτό. Ξεσπάει από κάτω ένα χειροκρότημα και μια βοή. Έγινε χαμος. Κανείς δεν περίμενε να κάνει register στον εγκέφαλο αυτό που μόλις είχε ακούσει.
Περιμένω να κατακάτσει ο κουρνιαχτός και ρωτάω τον διπλανό μου, που πριν λίγο είχε σηκωθεί όρθιος και χειροκρόταγε.
-Τι σημαίνει "μπουρζουαζία της ηλιθιότητας";
-εεεεεμριμνιριμνιριμνινιεεχ... μπουρζουαζία σημαίνει |αυτό|
-Όχι, όχι ξέρω τι σημαίνει μπουρζουαζία. "Μπουρζουαζία της ηλιθιότητας" ρωτάω τι σημαίνει;
-Ε κοίτα ξέρω γω, ήταν όμως ωραία λέξη. Ήταν και η κορύφωση.
Μού ήρθε να του κορυφώσω τα νύχια στο λαιμό αλλά συγκρατήθηκα γιατί κάτι δεν μου είχε κάτσει καλα. Τι σκατά σημαίνει τελικά "μπουρζουαζία της ηλιθιότητας" και που στο διάλο το είχε μάθει η πρωτοετίνα αφού δεν το διδάσκουν στην έκθεση. Το ταλαιπώρησα λίγο, δεν το βρήκα, πέρασε η ώρα πήγα σπίτι μου κι ενώ έλεγα την ιστορία στον συγκάτοικο έφαγα την φλασιά.
Η κοπέλα δεν ήθελε να πει "μπουρζουαζία της ηλιθιότητας" αλλά "ηλιθιότητα της μπυρζουαζίας". Βγάζει απόλυτο νόημα με τα συμφραζόμενα. Ήθελε να καταδικάσει την νοοτροπία της ανώτερης αστικής τάξης, το "άρτον και θεάματα". Είχε πάρει όμως φόρα και μίλαγε, οπότε πρώτα ήρθε στο μυαλό της η δύσκολη λέξη (μπουρζουαζία) και μετά η εύκολη(Σαλιχάμιτζιτς).
Το αποτέλεσμα;;; Οι 300 μαλάκες της ΣΗΜΜΥ χειροκρότησαν την "ωραία λέξη", "κορύφωση" ή αλλιώς ΤΟ ΣΑΡΔΑΜ σε μια σκηνή που θα μπορούσε να γίνει κωμωδία.
Γαμώ τα μυαλά μας γαμώ δηλαδη.
Υγ: Το παραπάνω θα μπορούσε επίσης να γίνει μια καταπληκτική διάλεξη για την διαφορά HTML και CSS. (Ρωτήστε με γιατι)
Υγ2: Στο επόμενο κομμάτι, έχει ΠΚΣ, ΑΝΑΦΗ, γυμνές αλήθειες και βεγγαλικά.
4 σχόλια:
Σαν να εχουμε καιρο να τα πουμε!! Παντα γουσταρα ομως τον τροπο που γραφεις! Πολυ σωστα τα λες, καπως ετσι πηγαινα κι εγω τα πρωτα εξαμηνα στις συνελευσεις στις οποιες παρακολουθουσα το θεατρο του παραλογου... Ε λογικο καποια στιγμη το βαριεσαι...
καλα να περνας!
Ναι πράγματι καιρό έχουμε να τα πούμε.
Το θέμα είναι αν αξίζει να πάρεις το λόγο και να τους τα πεις όλα αυτά έτσι όπως τα σκέφτεσαι. Να παίξεις ένα δυνατό ματς στην έδρα τους.
...μην υποτιμας τις μαζες φιλε...του οικονομου ,μην ξεχνας,. δεν ειναι παρά ενα αθροισμα μοναδων.
Βλεποντας λοιπον το δασος χανεις το δεντρο ...και οπως καθε δεντρο ειναι μοναδικο ,ετσι και ο καθε ανθρωπος αξιζει μια ανταμοιβη ,ακομη κι αν ειναι ενας τοσο δα μικρος
χαζουλης
...οσο για το αν αξιζει να παρεις τον λογο και να τα πεις ,οπως τα πιστευεις ...wtf..αν δεν δοκιμασεις δεν θα μαθεις ποτε.
Κυρ αντρέα θα σου πω ένα μύθο.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ακρίδα η οποία ήταν πεπεισμένη οτι το να τρώει συνέχεια ήταν το μόνο σωστό πράμα να κάνει.
Η ακρίδα αυτή βρήκε και μια δεύτερη ακρίδα που πίστευε το ίδιο και μετά μια τρίτη. Απαξ και γίνανε τρείς οι ακρίδες όποια άλλη ακρίδα βρίσκανε είτε την έπαιρναν με το μέρος τους είτε, αν δεν ήθελε να έρθει, την βάφτιζαν εχθρό της ακριδοσύνης και καταπατητή του δικαιώματος να τρώνε συνέχεια.
Με τον καιρό λοιπόν οι ακρίδες χωρίστηκαν σε δύο κομμάτια, η μία αποτελείτω από τις λαίμαργες ακρίδες και η άλλη από στιγματισμένες ακρίδες επειδή δεν ανήκαν στην πρώτη ομάδα. Απο κει και πέρα ήταν πολύ εύκολο για την πρώτη ομάδα να γιγαντωθεί γιατί καμία ακρίδα δεν θέλει να είναι στιγματισμένη και από την άλλη είναι μεγάλο δέλεαρ να ανοίκεις στην κυρίαρχη ομάδα.
Η πρώτη ομάδα λοιπόν έγινε σμήνος και εξαφάνισε ότι τροφή υπήρχε καταδικάζοντας όλα τα άλλα ζώα στην πείνα απλά και μόνο γιατί δεν πίστευαν οτι έπρεπε να τρώνε ότι έβρισκαν μπροστά τους.
Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;
Δεν σημαίνει οτι κάθε μια ακρίδα του σμήνους ήταν κακια ή οτι ήθελε να φέρει την καταστροφή. Αλλά άπαξ και μπήκε στο σμήνος έπαψε πλέον να υπάρχει η ακρίδα και υπήρχε μόνο το σμήνος.
Άπαξ και φύτρωσε το δάσος δεν υπάρχει πια δέντρο.
Αξίζει λοιπόν να στιγματιστώ ως αντιδραστικός, ως όργανο της κυβέρνησης και των καθηγητών και ως ξέρω γω τι άλλο; Θα δούμε.
Δημοσίευση σχολίου