Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Η συνταγή της ευτυχίας

Σήμερα μαζί σας ένας οξυδερκής, σοβαρός και ευυπόληπτος νέος στην θέση του ΦΤΟ ο οποίος δεν κάνει για τον ρόλο, θα ακολουθήσει το όνειρό του να γίνει αεροκιθαριστής και στο τέλος πεθαίνει.

Η συνταγή της ευτυχίας (για 2 άτομα)

Ευτυχία είναι το βλέμμα της καθώς, μέσα στο πλήθος, προσπαθεί να σε κοιτάξει χωρίς να την καταλάβεις...


Υλικά:
1 Μεγάλο Κρεμμύδι ή (2 μικρά)
500 g φακιές
1 Sid Meier's Civilization 5
3 Λιαστές Ντομάτες Παταγωνίας
2 Πλαστικές Σακούλες (της επιλογής σας)
250 καράτια Αφρικανικά Διαμάντια του Ελληνικού Ποδοσφαίρου
150 g
10 ΙQ
4 GB RAM
2 Αληθινούς Φίλους (εναλλακτικά 1 Κανόνι Ωμου)
500 g Τρίμα από πέτρες του Σινικού Τείχους
1 Συκώτι Νεφελίμ (ολόκληρο)
Λίγο Ταλέντο
Λάδι, αλάτι, πιπέρι, μυρωδικά

Εκτέλεση:
"Μπάμ!"
Κατ' αρχήν βάζουμε την νικοτίνη με το κουμκουάτ σε μπεν μαρί. Χρησιμοποιούμε το προηγούμενο αστείο για να τα κρυώσουμε γρήγορα και προσθέτουμε τον Χάρτη της Ικαρίας, την Πανοπλία και τις Παντόφλες του Αναιμικού Σκύλου τις Γειτόνισσας*. (Σε αυτό το βήμα θα πρέπει να προσέξουμε να κρατήσουμε τα Ζέρλινγκ μακριά από τα Σιτζ Τανκ για να αποφύγουμε τα χειρότερα). Περιμένουμε να πήξει λίγο και σιγά σιγά προσθέτουμε τα μπισκότα και τις μελιτζάνες και χτυπάμε απαλά το υλικό και αμείλικτα τα εργασιακά δικαιώματα. Μετά απο λίγο το μείγμα θα πρέπει να έχει πάρει μια βουρκώδη πράσινωπή υφή και να μυρίζει σαν ομαδικός τάφος. Συνεχίστε να το χτυπάτε μέχρι να αηδιάζετε και μόνο στην ιδέα και τότε αφήστε το κάπου υγρά για να σαπίσει.
Σε ένα άλλο δοχείο παράλληλα, θα φτιάξουμε την γαρνιτούρα. Ανοίγουμε μια κομπόστα ροδάκινο την βάζουμε μαζί με την ζάχαρη και την βανίλια και ανακατεύουμε αργά ενώ συνεχίζουμε να προσθέτουμε το κακάο και το κονιάκ, την αγάπη, τον έρωτα, την lacta, τον ηλεκτρονικό έλεγχο, τον Σιλβέστερ Σταλόνε, την Μίνι Μάους, το Σωτήρη Μουστάκα, τον Σωτήρη Κυριάκο, τον Πινχεντ, την Μαγιονέζα και τα Εξωσχολικά Βιβλία. Φεύγουμε από το σπίτι και τα αφήνουμε για μιάμιση ώρα να τσακωθούν καλά και να μη μιλιούνται. Αυτό το χρόνο μπορούμε να τον εκμεταλευτούμε για να έρθουμε εδώ και να σχολιάσουμε.
Γυρνώντας σπίτι και τα δύο κομμάτια της συνταγής πρέπει να είναι έτοιμα για σερβίρισμα. Τα σερβίρουμε στο κεφάλι του Φίλου του Οικονόμου. Βεβαιωνόμαστε οτι είναι νεκρός (εγώ σας το πα) και αισθανόμαστε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

Υγ: Καλό είναι ότι περίσσευμα υπάρξει να το θάψετε βαθιά βαθιά στην γη... σε λίγες ώρες θα είναι πετρέλαιο έτσι κι αλλιώς.

*Αν η γειτόνισσα σας δεν έχει αναιμικό σκύλο ή δεν έχετε γειτόνισσα η συνταγή δεν θα βγάλει την ευτυχία αλλά ένα παστίτσιο. Μέρικοι τα συγχέουν... προσέξτε δεν είναι το ίδιο.

Θέλω να κλωτσήσω κάτι τόσο άσχημα... μα τόσο άσχημα όμως. Θέλω να κλωτσήσω κάτι μέχρι να μην αντέχω άλλο. ΘΕΛΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΕΔΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΩ ΚΑΤΙ ΛΕΜΕ... ΤΩΡΑΑΑΑΑΑ. Και να σκεφτείς μόλις γύρισα από μπάλα

Δεν υπάρχουν σχόλια: