Oh the humanity

Η θάλασσα,με κοίταξε στα μάτια
κι ένοιωσα της αλμύρας την αφή
στο πρόσωπο,που δάκρυα φευγάτα
χορεύαν με μιά ανάμνηση κρυφή


Φθινόπωρο ήταν πιά και σε θυμόμουν
σαν κύμα που δεν φλοισβισε θαρρείς
τα λόγια σου καδένα στο λαιμό μου
να με ξεχάσεις μου έγραφαν μπορείς.


Μπορούσα και μπορώ μα δε μ αρέσει
μ ομπρέλλα να γυρνάω στη βροχή
κι αν την καρδιά δεν άφησα να δέσει
το ξέρεις πως υπάρχει κι η ψυχή.

Ένα απόσπασμα από το ποίημα "Σαν κύμα που δεν φλοίσβησε" της Κατερίνας Θεωνα από το stixoi.info

"Σαν κύμα που δεν φλοίσβησε θαρρείς"
Πόσο πιο όμορφα μπορεί κανείς να μιλήσει για κάτι που τέλειωσε... χωρίς να τελειώσει.


"κι αν την καρδιά δεν άφησα να δέσει
το ξέρεις πως υπάρχει κι η ψυχή."
Και πως η βούληση και οι άμυνες δεν μπορούν να σβήσουν ολοκληρωτικά την ανάμνηση και την προσδοκία όταν αυτές υπήρξαν.


"Μπορούσα και μπορώ μα δε μ αρέσει
μ ομπρέλλα να γυρνάω στη βροχή"
Τώρα πείτε με όπως θέλετε αλλά εγώ έχω βάλει με το μυαλό μου ένα παιχνίδι... κάτι σαν το κυνηγητό στην βροχή που παίζαμε στο δημοτικό με το μεγάλο προαύλιο. Μόνο που εδώ όποιος πιάνεται φορτώνεται την εν λόγω ομπρέλα. Ίσως το πιο βαρύ αντικείμενο που μπορεί να κουβαλήσει ένας άνθρωπος μόνος του. Κι αν το παιχνίδι δεν τελειώσει γρήγορα μπορεί κατόπιν να είναι πολύ αργά... το βάρος και η ξηρασία θα τον έχει τσακίσει.

Υγ: Όποιος ασχολείται με την ποίηση είναι αδερφή. Αυτό είναι νόμος γραμμένος στο μεγάλο μάυρο βιβλίο του ποδοσφαίρου.

Υγ2: Επίσης οι ελπίδες του κόσμου να γλιτώσει την καταστροφή λιγόστεψαν ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.
Παραθέτω αυτό το λινκ μόνο και μόνο για επαλήθευση των λεγόμενών μου. Αν σας άρεσε ποτέ η μουσική ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΙΤΕ. YOU HAVE BEEN WARNED.
Η Lady Gaga θα έπρεπε να παίρνει πίπες από την Floor για να της επιτρέψει η δεύτερη να αγγίξει κανα τραγούδι της. Και τώρα αύτο??? Πουτάνα σοουμπιζ. Θέλω να σκοτώσω τον υπεύθυνο γι αυτή την κτηνωδία. Kill KILL.
Όταν έρθει ο Αντίχριστος καβάλα στο Θηρίο της Απόκαλύψεως μαζί με τους Ζέργκ, τους Σίθ και τα Τελετάμπιζ και κάνουν τον πλανήτη φύλλο και φτερό όμως... μη ρωτάτε γιατί έτσι.