Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

MemyselfandI

Σήμερα μαζί σας ο ΦΤΟ στη θέση του ΦΤΟ ο οποίος στέκεται στο μπάνιο και δεν μπορεί να διαλέξει ανάμεσα στην κουρτίνα 1 και το μυστικό κουτί.

Δεν γράφω πλέον για την ζωή μου σε αυτό το blog. Βέβαια ακόμα κι όταν έγραφα πάντα συγκεκαλυμένα τα έλεγα, νομίζω οτι μέσα μου ήθελα όποιος καταφέρει να τα καταλάβει να έχει πάρει ένα κομμάτι απο μένα πρώτα. Κι ας ήξερα οτι μιλάμε για το ίντερνετ και όχι για ο,τι άλλο.

Πρέπει εκείνη την περίοδο να νόμιζα οτι είμαι κάτι το ιδιαίτερο. Δεν θα βάλω όμως τον εαυτό μου στο εδώλιο γι αυτό. Οι πιο πολλοί το πιστεύουν, εκτός ίσως από αυτούς που πράγματι είναι. Και φυσικά ο καθένας είναι μοναδικός και φυσικά ο καθένας είναι ξεχωριστός. Έχω όμως μια έντονη διαίσθηση οτι οι μοναδικότητες και οι ξεχωριστότητες αυτές σχηματίζουν μια καμπάνα. Οι ένοικοι λοιπόν των διαμερισμάτων πλησίων της μέσης μπορούν να κοιτάνε τις ίδιες τους μοναδικότητες και όντας πλειοψηφία να πιστεύουν ό,τι θέλουν. Κι εγώ εκεί μέσα είμαι και επιλέγω να μην νιώθω μοναδικός.

Αλάου μι το ελαμπορεητ.
Παρακάμπτωντας την τάση που μου έρχεται να βιάσω(άλλο) τα έργα ζωής κάμποσων μαθηματικών θα υποκύψω στην δελεαστικότερη ταση να βιάσω τα έργα των κοινωνιολόγων.
Αυτά που νιώθουμε οτι μας κάνουν τόσο διαφορετικούς, οι στιγμές, οι αποφάσεις, τα συναισθήματα. Η έκφραση και οι σκέψεις μας. Είναι αυτά που μας κάνουν τόσο ίδιους. Αν πάρεις πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και τους βάλεις σε παρόμοιες καταστάσεις, παρακολουθήσεις και αξιολογήσεις τις αντιδράσεις τους θα πάρεις μια καμπύλη(δεν αντεξα το έκανα το έγκλημα). Πόσο μοναδικός είσαι όταν δεις οτι τα δυνατότερα συναισθήματά σου τα βιώσαν όμοια τόσοι και τόσοι άλλοι. Πόσο μοναδικός είσαι όταν σε αυτή την ανακάλυψη αντιδράσεις όπως οι περισσότεροι;
Αν λοιπόν δεν παγώνεις το καλοκαίρι και σκας τον χειμώνα ξανασκέψου το.
(Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει μια χώρα που σε περιμένει και εκεί τα γουρουνόπουλα τριγυρνάνε ψημένα και τα ποτάμια είναι από γάλα και οι ιτιές οι κλέουσες έχουν πάνω κουλουράκια.)

Κάπου εκεί λοιπόν υποθέτω κουράστηκα με τον εαυτό μου και έπαψα να θεωρώ τα κατορθώματά του σημαντικά. Ή τουλάχιστον αρκετά σημαντικά για να πάρει απευθείας εισητήριο για τον ξενώνα( που μόνο τα καλύτερα επιτρέπει ο Οικονόμος. Ποιότητα κι εξυπηρέτηση.) Μια ακόμα απόφαση που τόσοι και τόσοι έχουν πάρει, θα πάρουν και ίσως παίρνουν αυτή την στιγμή.

Υγ: Πλάκα έχει παρόλα αυτά η επιλογή του αυτοπροσδιορισμού. Ως τι θα βλέπεις τον εαυτό σου και κατα συνέπεια ως τι θα σε βλέπουν οι άλλοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: