Αυτό το πόστ είναι για τον Νίκο... Δεν γράφω Ν. Φ. Χ. Ψ. Ω. και τα τοιαύτα γιατί αν το δει ο Νίκος(που δεν πρόκειται) γραμμένο με Ν. δεν προκειται να καταλάβει οτι μιλάω γι αυτόν. Αν δεν μπερδεύτηκε ήδη.
Έχει κάνει την εμφάνισή του σαν guest star club goody's στο επεισόδιο "Όταν ο Δίας συγκρατείται και ο Μέρφυ αληθωρίζει" δανείζοντας μια από τις πολλές υπερδυνάμεις του στον Μέρφυ.
Ο Νίκος είναι κάφρος, είναι λιοντάγι, είναι Ναλερού είναι 1.95x1.30, είναι βάζελος(νομίζω) αλλά ΜΠΑΟΚΙΙΙΙ ιδεολογικά, είναι δρακοκαβαλάρης, είναι έμπορος απ' την Τουλάν... είναι απλά ο ΒΑΓΒΑΓΟΣ...
Ο Νίκος ο πλοκάμιας δεν έτρωγε με τίποτα γκόλ, δεν καταλάβαινε πόνο, δεν καταλάβαινε φόβο, δεν σκεφτόταν πριν πράξει, δεν σκεφτόταν ούτε αφού είχε πράξει. Ο Νίκος ήταν πάντα συνεπής... στην δίωρη καθυστέρησή του. Είχε ταλέντο στο soul calibur(μάγευε με τον Kilik) είχε και δράκο με ABS και υδραυλικό τιμόνι που τον καβάλαγε και κατέβαινε Αθήνα. Είχε "κόλλημα" με τα undead. Είχε δανειστεί και ένα βιβλίο που σιγά μη μου το δώσει ποτέ.
Ο Νίκος ήταν η ψυχή της παρέας, δεν με είχε αφήσει ποτέ να δω ταινία στο σινεμά και όμως πέρναγα καλύτερα. Μου είχε μάθει πως να μην σκέφτομαι(πολύπλοκη τεχνική). Δεν υπήρχε φορά που να βγω μαζί του και να μην γυρίσω άρρωστος από τα γέλια.
Τώρα ο Νίκος είναι κάπου στην Θεσσαλονίκη, το κινητό του είναι μόνιμα κλειστό, και λιώνει στο WOW μέρα νύχτα... γιατί ρε Νίκο... που σε φωνάζαμε για ταινία και έλεγες "δεν θέλω να κλειστώ στους 4 τοίχους" γιατί γαμώτο σου?
4 σχόλια:
ΦτΟ βρες τον και πες του να διαβασει αυτα σου τα λογια.
Ασχημο συναισθημα να χανεις ενα φιλο επειδη επελεξε λαθος δρομο. Ασχημο και για τους δυο.
Εγω δεν εχασα φιλο ετσι, εχασα αγαπη. Και δεν της εδειξα το σωστο δρομο. Ισως λαθος μου. Ισως εκανα καλα. Δεν ξερω...
Ο Νίκος ρε είναι άλλο επίπεδο παιδιού.. και να το διάβαζε δεν θα το καταλάβαινε... (καλά πολύ θάψιμο έχει φάει η νοημοσύνη του Νίκου αλλά ήταν εσωτερικό αστείο και δεν τον πείραζε και ποτέ)
Τέσπα δεν θα πω περισσότερα για το θέμα εκτός από το εξής.
Μπορείς να "βοηθήσεις" κάποιον μέχρι κάποιο σημείο. Από κει και πέρα παίρνεις εσύ τις αποφάσεις γι αυτόν και καταλήγεις να μην θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλο.
Είχαμε όλοι πει στον Νίκο 100 φορές οτι αυτό που κάνει τον καταστρέφει από κει και μετά τι έπρεπε να κάνουμε, να τον δέσουμε στο πάτωμα... δεν είμασταν 1000 άτομα στην παρέα, ήταν αδύνατο να δέσουμε τον ΒΑΓΒΑΓΟ στο πάτωμα. Δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι.
Αν νοιάζεσαι για τον άλλο ωφείλεις να τον συμβουλέψεις, να προσπαθήσεις να τον μεταπείσεις. Αλλά αν ο ίδιος δεν θέλει δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Ποιά είναι η χρυσή τομή, δλδ μέχρι που μπορείς να πας δεν το ξέρω. Ίσως γι αυτό νιώθω ενοχές για τον Νίκο...
ΥΓ: Γι αυτό και γιατί του δάνεισα εκείνο το βιβλίο. (μπου χου)
ΥΓ2: Υστερόγραφο επεξηγηματικό στο πόστ. Ο δράκος δεν ήταν αυτοκίνητο όπως πολλοί μπορεί να κατάλαβαν. Ήταν αληθινός.
Warcraft? Και το λέτε αυτό λάθος δρόμο? Όταν χάσεις ένα φίλο (από φίλο) επειδή γυρίζει με άλλες παρέες και σνιφάρει κοκαΐνη τι πρέπει να κάνεις?
Πείτε μου γιατί εγώ πραγματικά έχω ξεμείνει από ιδέες. Βέβαια, επίλογές είναι αυτές..
Επειδή γυρίζει με άλλες παρέες... ντάξει...
Επειδή σνιφάρει κοκαΐνη... ωωωωωωπα.
Μιας και ζητάς ιδέες.. έχεις κανα γνωστό μπάτσο... πολύ γνωστό όμως.. για να του κάνεις μια νίλα... και να μην του καταστρέψεις και την ζωή. Με κατάλαβες;
Όπως είπες οι επιλογές είναι επιλογές. Αλλά μια προσπάθεια αξίζει.
Πάντως κι εγώ ζητάω ιδέες για το τι να κάνω με τον Νίκο. Οι εθισμοί διαφέρουν πολύ ο ένας από τον άλλο.
Δημοσίευση σχολίου