Σαν ποιματάκι της νυκτός

Σαν ποιματάκι της νυκτός
απ' τα προάστια εντός
Στην γειτονιά σου έχω στήσει πάλι μνήμα
και στο στενάκι πέρα κει
πάλι θα φύγει μια ψυχή
σαν παρτιτούρα που πετάχτηκε στο κύμα


Για ένα όνειρο πικρό
ένα σκαρί που ήταν μικρό
και μια υπόσχεση που έγραψα στον τοίχο
που θα σου λέει "σ'αγαπώ"
που δεν θα δεις κι ύστερα αυτό
πια θα χαθεί μέσα σε κάποιον ξένο στίχο.


Έτσι λοιπόν κι άλλη φορά
μια τυπική περιφορά
Απο ιστορίες που δεν θέλησαν να ζήσουν
Τυχαίου βάρδου λαϊκού
στις ρόδες κάποιου φορτηγού
Όπως και πάντοτε έτσι ξανά θα σβήσουν.