Του κόσμου ο μοναδικός...

Θα περάσω χαλινάρια σε ένα εφτά σαράντα ένα
και καλπάζοντας της τάσης θα δαμάσω τις κορφές
κι απο κει θα αγναντεύω κάθε σήμα κάθε ρεύμα
και του κόσμου των διπόλων τις δυναμικές γραμμές

Κάπου εκεί κάποιο πεδίο θα χει κέντρο του εσένα
το πιο όμορφο φορτίο που χω δει στον κόσμο όλο
μα η πρόταση γραμμένη στα βιβλία μας τα ξένα
λέει "θα έλκεται μονάχα στον αντίθετό της πόλο"

Γι αυτό κρύβομαι στου φίλτρου, της αποκοπής την ζώνη
γιατί ξέρω πως δεν θά σαι, στην ζωή ποτέ σου μόνη
Για σένα περιστρέφεται να ξέρεις ο πλανήτης

του κόσμου ο μοναδικός μονόπολος μαγνήτης

Αυτά συζητούσε ο Αρτέμης με τον κύριο Πέννυφίδερ καθώς στέκονταν στo μπαλκόνι και άκουγαν τον παφλασμό των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στα φωτοβολταϊκά της στέγης. Αλλά ο κύριος Πέννυφίδερ δεν επεκτάθηκε άλλο. Άλλωστε ήξερε.