Κάποια μέρα που δεν είναι μακριά
θα φυτρώσουνε στην πλάτη τους φτερά
του κόσμοι οι χοίροι
Ίσως ένα πρωινό μιας Κυριακής
και θα γίνει ρε μεγάλε της τρελής
το πανηγύρι
Θα λουφάζουν σε κολόνες και κλαδιά
και θα κλέβουν γλειφιτζούρια από παιδιά
κι αυτά θα κλαίνε
Οι πολίτες θα φωνάζουν συνεχώς
"που ν' το κράτος, η μαμά μου, ο στρατός;"
αστους να λένε
Θα φτερνίζονται όπου βλέπουνε γριές
και την θέση σου θα παίρνουν στις ουρές
στα φαρμακεία
δεν θα ξέρουν τι σημαίνει η λέξη "μη"
και να κλείσουνε θα δώσουν αφορμή
και τα σχολεία
Την κατάσταση θα σώσει η ΤιΒι
"Ένας χοίρος μου επετέθει το πρωί...
ήταν και είρων"
Και το κράτος με βοήθεια των θεσμών
εξτρατεία θα ξεκινήσει εμβολιασμών
κατά των χοίρων
Μα δεν ξέρουν, απο χοίρους, οι αδαείς
πως οι πράξεις κρατικής καταστολής
δεν τους αρέσουν
και ομάδην θα πετάξουνε ψηλά
θα μας κλείσουνε το μάτι πονηρά
και θα μας χέσουν.
1 σχόλιο:
Εντάξει.. Τα σχόλια είναι περιττά όταν πρόκειται για μια τέτοια έμπνευση! :)
Δημοσίευση σχολίου