Τρία μπαλόνια.

Έχω τρία μπαλόνια... Τα έχω δεμένα στο χέρι μου και κάθε μέρα τα βγάζω βόλτα στο πάρκο. Εκεί γνωρίζω άλλους ανθρώπους που έχουν τα δικά τους μπαλόνια και κάνουν την βόλτα τους στο πάρκο με τον τρόπο που επιθυμεί ο καθένας. Κάθε φορά που που κάποιος με αδικεί φυσάω ένα "γιατί;" και το βάζω στο πρώτο μπαλόνι, στο μπαλόνι με τα "γιατί" και έχει γίνει το μπαλόνι αυτό μεγάλο και με τα χρόνια όλο και μεγαλώνει.

Το δεύτερο μπαλόνι όμως είναι μεγαλύτερο. Είναι το μπαλόνι με τα "τι θα γινόταν αν;". Μετά από κάθε κακή απόφασή που παίρνω εγώ ή άλλοι για μένα, πολλά "τι θα γινόταν" φυσάω στο μπαλόνι. Και αυτό φουσκώνει και φουσκώνει και έχει γίνει πιο μεγάλο απ' το μπαλόνι με τα "γιατι" κι όπως κι αυτό όλο και μεγαλώνει.

Είναι βαρύς τόσος αέρας να τον κουβαλάς μαζί σου κάθε μέρα στο πάρκο, άσε που στον δρόμο σου κινδυνεύουν πια να μην χωράνε οι άλλοι. Αλλά τα μπαλόνια τα χω δέσει στο χέρι μου και δεν μπορώ να τα αφήσω να φύγουν όπως έκανα μικρός. Δεν νομίζω οτι έκλαιγα γιατί μου έφευγε το μπαλόνι αλλά μάλλον επειδή μου έπαιρναν άλλο.

Όπως είπα έχω τρία μπαλόνια... αλλά κανείς δεν με πιστεύει. Στο τρίτο, όποτε κάποιος επιστρέψει να διορθώσει το κακό που έκανε, φυσάω ένα "συγνώμη".