Χίλιες και μία δεσμεύσεις... Hakuna Makaka

(Στα βάθη της Ανατολής και στο λιμάνι για το οποίο σας έπρηξα τα @@ προηγουμένως εκτυλίσεται η πρώτη... από τις χίλιες και μία... δεσμεύσεις. Μιλά όπως και όλες οι αξιοπρεπείς ιστορίες για μία καταστροφική αγάπη ανάμεσα σε θνητούς και αθάνατους με ανασφαλή προσωπικότητα η οποία υπερτονίζεται γιατί ο συγγραφέας είναι βλάκας... Καλά όχι όλες οι αξιοπρεπείς ιστορίες.)

Τα παλιά τα χρόνια, το λιμάνι δεν είχε πολύ ζωή... και ζωή σημαίνει φυσικά συναλλαγές... γιατί αν δεν συναλλάσεσαι δεν εμφανίζεσαι σε κανένα έγγραφο. Και αν δεν έχεις γραπτές αποδείξεις οτι ζεις, δεν πα να κωλοχτυπιέσαι before live audience στο Σύνταγμα, ζωντανός δεν λογίζεσαι. Τέρμα. Το πολύ πολύ να κοψοχολιάσεις καμιά κοπελίτσα που θα νομίσει οτι είδε βρυκόλακα. (Ή να βγάλεις γκόμενα γκοθού)

Εκείνο τον καιρό λοιπόν μερικά χαμίνια ήταν πολύ στην "απ' έξω" και αν και δεν το έλεγαν (πιθανώς δεν το ήξεραν καν ακόμα) ήθελαν να μπουν στην "απο μέσα". Την εξουσία την είχαν τότε αρπάξει μερικοί καπεταναίοι και τα τσιράκια τους, με την βοήθεια των καλών μας συμμάχων πέρα από τον Ωκεανό. Και κάνανε και τους καμπόσους κακό χρόνο να χουνε. Άμα κάποιος ναύτης πήγαινε να σηκώσει μπαϊράκι... τον έστελναν στις γαλέρες "δι υπόθεσίν του" και γι αυτό όλοι κάνανε γαργάρα την κατάσταση.

Τα χαμίνια ήταν μάλλον οι μόνοι για τους οποίους η κατάσταση ξεπερνούσε την χωρητικότητα του λαρυγγιού τους. Καθώς και οι μόνοι που δεν είχαν ξεχάσει την άγρια χαρά της αποτίναξης ενός ζυγού... και είχαν και τα @@ να κάνουν κάτι γι αυτό. Κατέλαβαν λοιπόν ένα σημαντικό πλοίο και ταμπουρώθηκαν μέσα. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε από τις εφημερίδες.
Πώς δεν μπορούσαν να βγούν και για να ανοίξει τρύπα αναγκαστηκά έπρεπε να χτυπηθεί το πλοίο κλπ. Τα χει πει και ο πρόεδρος.

Το θέμα είναι οτι ξαφνικά τα χαμίνια βρέθηκαν από την "απ' έξω" στην "απο μέσα". Και είδαν πόση... ζωή... έχει η "απο μέσα" και χαζέψανε.
Αλλά δεν τους καθότανε καλά να πέσουν με τα μούτρα στο ψητό... Όχι γιατί δεν θέλανε αλλά γιατι τόσος κόσμος που τους είχε πιστέψει ήθελε να ακούσει και μια καλή δικαιολογία. Την λύση όμως έδωσε ένα λαμπρό πνεύμα, ένα φωτισμένο μυαλό, ένας διανοούμενος... Ο Μίμης Ανδρουλάκης. Είπε που λετε "Hakuna Makaka" ή στα ελληνικά "Όλα μια ιδε... ολογία είναι."
Το τσούρμο τσίμπησε και ο μάγκας τα τσίμπησε.

Γενικός απολογισμός: Χαμίνια 1 - 0 Καπεταναίοι (μέχρι στιγμής καλά πάει το κουπόνι)
Ναύτες 0 - 1.000.000€ Χαμίνια (εδώ έπρεπε να είναι under όμως)

Και αυτή ήταν η ιστορία της "ιδεολογικής δέσμευσης". Πιο καλή ακόμα είναι η ιστορία της "επιλογής αρχηγών". Αλλά αυτή θα την πούμε μια άλλη φορά.

Credits
Εμφανίστηκαν με τυχαία σειρά οι:
Μαρία Δαμανάκη ως Διακομματικό Καγκουρό
Μίμης Ανδρουλάκης ως Αριστερός Φιλόσοφος
Κώστας λαλιώτης ως Πολυούχος Άγιος Άνω Δολιανών
Νίκος Μπίστης ως Τροφή για το μυαλό
Γεώργιος Παπανδρέου as Sir not appearing in this film

Το πέρασμα των credits διακόπτει ξαφνικά ο ήχος από allied choppers με κατεύθυνση προς τον ξενώνα. Σε διάστημα μερικών δευτερολέπτων 100 κομάντα μπουκάρουν από την οροφή, αρπάζουν τον Παραμυθά και φεύγουν.
Μισό λεπτό αργότερα ακούγεται μια κραυγή

أنت أبدا ستمسكني حيّة

حتّى النصرة دائما

(κάντε translation εδώ)
και μια τρομερή εκρηξη συγκλονίζει το τετράγωνο.

Μέρφυ:Πω! Πω! Και γαμώ τις αυτοκτονίες
Οικόν: Με άριστα το 10 παίρνει 6. Τα εφέ ήταν καλά αλλά η ερμηνεία του δεν με έπεισε. Ας περάσει ο επόμενος.
Μέρφυ:Πάντως μετά και αυτό το περιστατικό, είμαστε πρώτοι τόσο σε επισκέψεις όσο και σε σχόλια ανα τον κόσμο.
Οικόν: Κοιτάς ανάποδα την λίστα boss.


ΥΓ:
Γιωργάκης: Εμένα η μαμά μου δεν με άφηνε να παίζω με τα άλλα παιδιά στο λιμάνι.