Οι τρείς και το λυχνάρι

Τρείς φίλοι, αγαπημένοι, καρδιακοί
Ένας γιατρός, ένας μωρός και ένας ποιητής
Ονειροπόροι -ή κυνηγοί μιας κάποιας αρπαχτής-
Μπάρκο ναυλώσαν κι έφυγαν προχθές την Κυριακή


Ταξίδεψαν στις θάλασσες με τις ευχές σαμάνου
Για όλου του κόσμου τις γωνιές σηκώσαν μπαϊράκι
Απ' το Λονδίνο στο Περού -κι ύστερα στο καπάκι-
αράξανε στην Άγκραμπα την πόλη του σουλτάνου


Συνεπαρμένοι άφησαν το πλήθος να τους πάρει
Κάτι στα πάντα έδινε χρώμα ανατολικό
ο αέρας μοσχοβόλαγε απο μπαχαρικό
-και φυσικά ορμήξανε για ψώνια στο παζάρι-


Υφάσματα και φίλντισι πουλούσαν οι εμπόροι
δέκα ιπτάμενα χαλιά και χήνες μαγικές
-χρεώσαν και τις θείες τους με τις πιστωτικές-
και μπιχλιμπίδια γέμισαν ως πάνω το βαπόρι


Λίγο πριν το διαλύσουνε και φύγουν -που να πάρει-
συνάντησε το μάτι τους κάτι γυαλιστερό
σ' ένα σωρό χρυσαφικά, δίπλα απ' τον γιατρό
στεκόταν ανακούρκουδα ένα μικρό λυχνάρι


"Αυτό που βλέπετε εκεί..." μίλησε προς στιγμήν
ένας γέρωντας έμπορος που είδε πως κοιτούσαν
"...πριν φτάσει στην πραμάτεια μου, τα χέρια το κρατούσαν
του κλέφτη βασιλιά του Αλαντίν"


Χωρίς να το διπλοσκεφτούν το πήρανε μαζί
και πριν στο πλοίο φτάσουνε θέλησαν να το τρίψουν
στον πειρασμό δεν μπόρεσαν, παρα να υποκύψουν
βγήκε λοιπόν το τζίνι -και κλάσανε μαλλί-


"Τι θέλετε ο αφέντες μου απ' τον φτωχό Αλί;"
είπε με μια υπόκλιση βαθειά για να τους πείσει
"Για κάθε ένα σας πρόβλημα έχω εγώ την λύση
διατάξτε λοιπόν άφοβα, τι σας ευχαριστεί;"


Πρώτος μίλησε ο γιατρός, "καλά ακουσέ με τζίνι
θέλω ασθένεια ποτέ εμένα να μη πιάσει
θέλω να γίνω αθάνατος, το πιασες ρε καρντάσι;"
"Όπως εσείς διατάξετε έτσι ακριβώς θα γίνει"


Δεύτερος μίλησε ο μωρός "Εγώ θέλω εξυπνάδα.
Από την ελαφράδα μου, κάνω συνέχεια τρέλες
βλάμμένο με ανεβάζουνε όλες μου οι κοπέλες."
"Θα γίνεις των σοφών σοφός, του πνεύματος λαμπάδα"

Ήρθε η σειρά να ευχηθεί και ο τρίτος ο ποιητής

"Θέλω τον άλλων τις ευχές πίσω ευθύς να πάρεις

και κοίτα στην απάντηση στο τέλος να ριμάρεις"

"Παράξενο αφέντη μου, μα όπως επιθυμείς"

"Γιατί γαμώ το κέρατο -φίλος να σου πετύχει-

Γιατί μας εβυσμάτωσες" τον ρώτησε ο μωρός

Την απορία εξέφρασε το ίδιο και ο γιατρός

Μα με λιγάκι τολμηρή γλώσσα που δεν... ταιριάζει

"Αν θέλετε να μάθετε, σας έχω κάνει χάρη

η αθανασία που ζητάς παντοτινή ειν' ανία

και η γνώση από την άγνοια μονάχα δυστυχία

φέρνει στον πρώην ευτυχή μα όχι κατοχό της"

"Ωραία όλα αυτά που λες, κι αν όντως είναι αλήθεια

γιατί δεν ζήτησες εσύ κάτι σωστό να πάρεις

μάλλον απ' την απόφαση ήθελες να λουφάρεις

και σ' όσους μας διαβάζουνε σερβίρεις παραμύθια"

"Αυτό που θέλω εγώ, το τζίνι να το δώσει δεν μπορεί"