Λογοδιάρροια, Κθουκλάκι, γάτες, κουνέλια, κενό, ανθρωπογεωγραφία... Οι λέξεις της ημέρας.
Δεν έχω ξαναγράψει το όνομα σου ποτέ εδώ... αλλά τώρα πρέπει να σου μιλήσω, είναι σημαντικό. Δεν είμαι σαν τα άλλα, οταν θα περνάς ξανά απο δω δε θα ναι για τον ίδιο λόγο. Θα ξαναγυρίσεις εδώ για να διαβάσεις και δε ξέρω τι θα σκέφτεσαι. Ναι αυτό με φοβίζει, οτι δε ξέρω τι θα σκέφτεσαι για μένα χρόνια απο τώρα... Έχεις άγχος Παναγιώτη; Κι εγώ.
Κάτι συνέβη σήμερα γι αυτό υπάρχω. Και έτυχε σε μένα να πρέπει να το εξηγήσω, να το περάσω λογοτεχνικά κόσκινα, να το κρύψω καλά, αλλά να φαίνεται πίσω απο την παλάμη. Να πλατιάσω και να στο βγάλω με το τσιγκέλι. Εγώ το ξέρω... κι εσύ το ξέρεις... το μέλλον δε ξέρουμε.
Θέλω να με αγαπάς, πέντε χρόνια απο τώρα θέλω να έρθεις να με αγκαλιάσεις. Να μου πεις. "Άχου το βρε χαζό που φοβόσουνα... πάμε τώρα να διαβάσουμε το άλλο με την Ευρωλίγκα που τα ξεκίνησε όλα".
Άμα ξαναρθεις εδώ πέντε χρόνια μετά και δεν είναι έτσι... θα κλάψεις. Και δε θα είναι αρκετό.
Όλο το κλάμα που έχεις να ρίξεις δε θα είναι αρκετό.
Λένε οτι κλαις για να αδειάσεις. Εγώ δε ξέρω... δεν ξέρω καν αν μπορώ. Αλλά εσύ... αυτό που θα χεις τότε μέσα σου δε θα φεύγει με νερό κι αλάτι. Δε θα φεύγει με τίποτα, θα μένει εκεί. Εκεί για να σε τρώει αυτό που έκανες. Η μάλλον δεν έκανες. Δεν μπόρεσες...
Και επειδή σε ξέρω θα ξανάρθεις ξανά και ξανά γιατί γουστάρεις να βασανίζεσαι. Και ίσως να με κατηγορείς κιολας, γιατί δεν ήμουν αρκετό. Αρκετό για να σε σπρώξω σωστά, να βάλω τα πάντα στη θέση τους. Να βγάλω τα σκατά απο το κεφάλι σου και να τα τυλίξω σε αυτό εδώ το κουτάκι.
Λες και θα μπορούσα εγώ. Λες και φταίω εγώ που υπάρχω. Λες και δε φτάνει το βάρος αυτό πρέπει να κουβαλήσω και το δικό σου.
Αμα μου ζητήσεις ποτέ λογαριασμό να ξέρεις θα το ακούσεις. Εσύ δεν ήσουν αρκετός. Όχι εγώ. Κατάλαβες;
Και θέλω τόσο να μ αγαπάς. Γιατί κι εγώ σ αγαπώ. Και δε θέλω να υποφέρεις. Καλή επιτυχία στον αγώνα.
Με αγάπη,
Εγώ
Εγώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου